Europese integratie tot 1991 - Avondbijeenkomst

Inleider: Henk Claessens

In deze bijeenkomst, de zesde bijeenkomst in een cyclus over vredesprocessen in Europa, gaan we in op onderhandelingen gericht op vrede na de de tweede wereldoorlog. WO2 eindigde niet met een vredesovereenkomst: al snel na de oorlog ontstond een nieuwe tegenstelling, leidend tot de Koude Oorlog, het IJzeren Gordijn, en de voortgezette bezetting door de Sovjet-Unie van een aantal landen in Centraal-Europa.

In West-Europa kwam in 1950 een geheel nieuw initiatief voor het behoud van vrede met de Schuman declaration, genoemd naar de Franse minister van Buitenlandse Zaken. Het centrale idee hierin was om niet met een alomvattend plan te beginnen maar om stapsgewijs manieren van Europese samenwerking op te bouwen die in de praktijk succes konden bereiken. De Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) vormde de eerste stap. Een volgende stap werd gezet met het Verdrag van Rome in 1957 en hiermee de oprichting van de Europese Economische Gemeenschap (EEG). In 1990 was deze Europese samenwerking uitgebreid van de oorspronkelijke 6 landen van de EGKS tot 12 landen.

Lezen: Ghervas, Conquering Peace, Hoofdstuk 4, pp. 220-283

Afbeelding: De eerste zes landen die deelnamen aan Europese integratie